ชีวิตเกิดมาหนอต้องต่อสู้ เป้าหมายอยู่ไม่ไกลเกินใฝ่ฝัน
อุปสรรคนานาต้องฝ่าฟัน หนทางนั้นใช่เรียบงามตามครรลอง
เมื่อต่างมีปัญญาเป็นอาวุธ มือเท้ารุดเร่งทำตามสนอง
ประสบการณ์เกี่ยวไว้นำไตร่ตรอง อย่าเพียงมองผ่านไปไม่ได้ความ
ผู้ที่มีพร้อมพรักมักเกียจคร้าน ไม่สู้งานเจอเหนื่อยเหน็ดก็เข็ดขาม
ไม่รู้จักคำว่าพยายาม เพียงก้าวตามวาสนาบุญพาไป
ชีวิตจึงดำเนินเดินเรื่อยเรื่อย ดูเนือยเนือยหาดีมีค่าไม่
ขาดรสชาติสีสันอันวิไล นึกอยากได้อยากเป็นเห็นทันตา
เอาแต่ความสำราญเช้ายันดึก ใครใครต่างรู้สึกนึกอิจฉา
ไม่เคยต้องดิ้นรนจนปัญญา จึ่งเสียทีที่เกิดมาเป็นมนุษย์
เราต่างเป็นหนี้บุญคุณความลำบาก สอนให้พากเพียรมีถึงที่สุด
รู้จักใช้ปัญญาเป็นอาวุธ ก่อนถึงจุดมุ่งหมายในชีวิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น